ചില്ലുചീളാല് കോറിയ നെഞ്ചിലെ
വരണ്ട തൊണ്ടയില്നിന്നറ്റു വീണ
അപശബ്ദങ്ങളുടെ പതര്ച്ചയായിരുന്നു
ഒന്നു കരഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്..
വേദന, കണ്ണുനീരിലെ ചൂടായും
ഉപ്പായും പുറത്തേക്കൊഴുകിയെങ്കില്,
എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തി
തൊണ്ടയില് പെറ്റുപെരുകിയ
അട്ടഹാസത്തിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങള്
എന്നെ നോക്കി ഇളിക്കില്ലായിരുന്നു...
വിജയങ്ങളില് ഒന്നു ചിരിക്കാന്
മോഹിച്ചപ്പോഴൊക്കെയും
കോടിയ ചുണ്ടാല് വികൃതമായിരുന്നു
കരഞ്ഞു ശീലിച്ച ചുണ്ടിടകള്,
ചിരിയുടെ ബാല പാഠങ്ങള്
പണ്ടേ പഠിക്കേണ്ടിയിരുന്നു
അച്ഛനുമമ്മക്കുമറിയേണ്ടിയിരുന്നു,
എങ്കിലുമിന്നുമീ ഞാന് ശ്രമത്തിലാണ്
വെറുമൊരു ചിരിക്കല്ല,
ഉള്ളു തുറന്നൊന്നു ചിരിക്കാന്..
എന്റെ ചുണ്ടുകള്.. കണ്ണുകള്..
എന്നോട് സഹകരിക്കാമെന്നേറ്റിരിക്കുന്നു.